نویسنده: بهزاد زمانی مقدم




 

داروهای هومیوپاتی/ داروهای پرمصرف

میازم:
سورا، سایکوز، سیفلیس

سوگرایی:
__

استعداد ابتلا به بیماری:
__

ارتباط با سرما و گرما:
سرمایی

محدوده‌ی عملکرد:

مغز، اعصاب، خون، کلیه‌ها، پرده‌های مخاطی، اعضای تناسلی و استخوانها.

ویژگیهای ساختاری:

چهره‌ای رنگ پریده و چشمان گود رفته و با هاله‌ای کبود در اطراف چشمها. متناسب با افرادی که به دلیل از دست دادن مایعات حیاتی بدن، افراط جنسی، ترس، اندوه و ... ضعیف شده‌اند.

تصویرشخصیتی دارو:

افرادی بی‌تفاوت، خسته و مبهوت، و با ضعف عمومی. زود به گریه می‌افتد. روحیه‌ای ضعیف و نگران نسبت به آینده دارند. ضعف اصلی‌اش در سطح احساسی است. گوشه گیر؛ رو به دیوار می‌نشیند و ساعتها به دیوار خیره می‌شود. خلق و خویی ملایم و تسلیم پذیر دارد. سردرد به دلیل از دست دادن مایعات حیاتی بدن. انزال مکرر و زودرس. احساس ضعف در قفسه سینه با صحبت کردن، سرفه کردن و یا در اثر سل. درد پشت اندامها به طوری که انگار گاز گرفته شده باشد. دردهای سوراخ کننده و کِشنده در اعصاب اندامها و ریشه دندانها. اسهال بدون درد و ضعف از شاخصهای او است. علاقه زیاد به غذاهای گرم، نوشیدنی، شیر و آب دارد. پس از یک فشار روحی یا جسمی شدید دچار کلاپس می‌شود. ریزش مو، ادرار شیری رنگ. در تیفوئید، بیمار بهت زده است و هذیان زیر لب دارد، به شکل سگ می‌خوابد و خونریزی روده و بینی دارد.

عوارض بالینی:

آسم، خستگی مغز، سرفه، دیابت، اسهال، تب روده، نفخ، نقرس، سردرد، ناتوانی حرکتی، ضعف ذهنی، تعریق، اختلالهای بارداری، روماتیسم، اعضای تناسلی، احتلام مکرر، اختلالهای ادراری، سرگیجه.

مدالیته‌ها:

تشدید:

در اثر مشکلات روحی، از دست دادن مایعات حیاتی و به ویژه منی، خودارضایی، افراط جنسی و حرف زدن موجب ضعف در قفسه سینه می‌شود.

بهبود:

با نشستن، ایستادن و گرمای رختخواب.

ملاحظات:

- در مورد بیمارانی که قبلاً فعال بوده اما به دلیل مشکلات روحی، جسمی و یا محیطی، ناگهان ضعیف و افسرده و مبهوت شده‌اند.
- داروهای بسیار خوبی برای تیفوس یا تیفوئید (در هفته دوم یا سوم تیفوئید کاربرد دارد).
- در مورد دیابت ملیتوس با ریشه عصبی بسیار مفید است.
منبع مقاله :
زمانی مقدم، بهزاد؛ (1386)، راهنمای درمان ‌هامیوپاتیک، تهران: اطلاعات